کد مطلب:188996 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:144

نگری بر آنچه گذشت
تاكنون محورهای عمده اجتماعی و اقتصادی و نیز سیاسی و فرهنگی زمان امام باقر علیه السلام پژوهش شد. با این تحقیق نكاتی بس مهم شفاف شد كه به محورهای اصلی آن این گونه می توان اشاره كرد:

1- رویكرد حكومت داری حزب حاكم به خشونت و ستم بود.

2- حكومت با پدیدار و تدام ساختن یك جریان بزرگ اجتماعی كه در این نوشتارها از آن با عنوان حاكمیت «حزب عثمانیه» یاد شد، حاكمیت خشونت را تا حدود یك قرن تداوم بخشید.

3- در این مورد از لحاظ اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی فرصت سازی چشمگیری در جهت تحكیم و تثبیت پایه های حكومتی شكل گرفت.

4- در این فرصت با رواج فرهنگ فساد و تباهی و رواج احادیث ساختگی یك تهاجم همه جانبه فرهنگی برغم فرهنگ غنی و نوپای قرآن و عترت شكل گرفت.



[ صفحه 183]



5- در این فرصت با راه اندازی یك جریان اجتماعی حامی اهداف حزب عثمانیه از لحاظ اقتصادی جامعه به دو قطب سرمایه داران كلان و انبوه جمعیت محروم تقسیم شد.

6- در این فضا تراكم فشار هم از جهت سیاسی - اجتماعی، و نیز اقتصادی و فراگیرتر از همه تهاجم فرهنگی برغم عترت و هواداران عترت كه همان تشكل همسوی عترت باشد، شكل گرفت.

7- در این فرصت بیشترین خشونت برای محدود و مهار نمودن موقعیت عترت و به انزوا كشاندن تشكل همسوی عترت صورت پذیرفت.

8- در فضای حكومت داری حزب عثمانیه دین دست آویز دسیسه های سیاسی و اجتماعی حكومت داران قرار گرفت و به صورت آشكار در برابر دین، دین سازی شد.

این موارد عنوان های محوری بخش نخست جریان های اجتماعی می باشد. در واقع محورهای اصلی یك جریان اجتماعی برغم فرهنگ وحی و عترت؛ یعنی همان حزب عثمانیه می باشد. با بررسی این محورها اینك فرصت بررسی محورهای بخش دوم؛ یعنی اقدام های اجتماعی فرهنگ عترت در برابر حزب عثمانیه فرا می رسید. بررسی بخش دوم، یعنی محورهای اجتماعی و فرهنگی یك جریان اجتماعی دیگر برغم جریان اجتماعی حزب عثمانیه.



[ صفحه 184]